پیدا شدن تابوت عجیب سه هزار ساله در مصر (+عکس)
تاریخ انتشار: ۱۰ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۱۴۷۳۰
باستان‌شناسان در مصر، یک تابوت سنگی ۳۳۰۰ ساله از یک مقام رسمی را کشف کرده‌اند که جسد مومیایی‌اش مدت‌ها پیش توسط دزدان قبر، به سرقت رفته بود. این تابوت که دارای پوششی از گرانیت صورتی است، برای یک مقام رسمی به نام “Ptah-im-wea” ساخته شده که طبق زبان هیروگلیف حک شده روی آن، در زمان رامسس دوم (۱۲۱۳ تا ۱۲۷۹ قبل از میلاد) سکونت داشته و نگهبان معبدی در اهرام مصر بوده که توسط رامسس دوم در تبس (لوکسور امروزی) ساخته شده بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بر اساس کتیبه هیروگلیف، Ptah-im-wea بر دام‌های معبد نظارت داشته و به عنوان رئیس خزانه معبد، مسئولیت ارسال هدایای الهی به خدایان را برعهده داشته است. با این حال، Ptah-in-wea در نزدیکی معبدی که او برای رامسس دوم نگهبانی می‌کرد، دفن نشد. در عوض، تابوت او را در کنار اهرامی قرار دادند که ۱۰۰۰ سال قبل در ساقارا ساخته شده بود، شهری باستانی که به گورستان‌های وسیعش معروف است.
در این بیانیه آمده است که باستان‌شناسان این تابوت را در نزدیکی اهرام متعلق پادشاه یوناس (حکومت در حدود ۲۳۲۳ تا ۲۳۵۳ قبل از میلاد) در جنوب راهرویی که در آن افراد به داخل هرم وارد می‌شدند، کشف کردند. یافته‌های باستان‌شناسی نشان می‌دهند که برای مردم مصر غیرعادی نبوده که بخواهند در نزدیکی اهرام ساخته شده توسط فراعنه که در زمان‌های بسیار دور زندگی می‌کردند، دفن شوند. به عنوان مثال، دفن‌هایی با قدمت حدود ۲۵۰۰ سال در نزدیکی اهرام جیزه، که مربوط به ۴۵۰۰ سال پیش بود، یافت شده که نشان می‌دهد مردم احتمالا این مکان‌ها را مدت‌ها پس از ساخته شدن، مقدس می‌پنداشتند.
هیروگلیف‌های حک شده روی تابوت، خواستار محافظت از متوفی هستند و تصاویری از هوروس، خدای آسماس با سر شاهین و پسر خدایان اوزیریس و ایزیس را نشان می‌دهند. اگرچه این تابوت در دوران باستان به سرقت رفته بوده، اما باستان‌شناسان آثاری از رزین پیدا کردند که نشان می‌دهد یک مومیایی در داخل آن قرار داشته است. بر اساس این بیانیه، تیم باستان‌شناس هیچ اثر باستانی دیگری به‌همراه این تابوت پیدا نکرده است.
رامسس دوم در برهه‌ای بر مصر حکومت می‌کرد که امپراتوری آن از سوریه تا سودان امروزی امتداد پیدا کرده بود. این تابوت در قالب یک ماموریت باستان‌شناسی به رهبری اولا ال اگوئیزی، استاد مصرشناسی دانشگاه قاهره کشف شد.
منبع: گجت‌نیوز
منبع: عصر ایران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۱۴۷۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف معماری ۴۵۰۰ ساله در شرق ایران؛ یک خانه و کوچه‌اش پیدا شد!
تپۀ پیرزال در ۶۰ کیلومتری جنوب زابل در استان سیستان و بلوچستان قرار دارد و در سال ۱۳۸۷ در فهرست آثار ملی ثبت شده است. این تپه در سال ۱۴۰۲ از طرف دانشگاه زابل برای آموزش دروس عملی باستان‌شناسی به دانشجویان این رشته در دانشکدۀ هنر و معماری، برای فصل دوم کاوش شد که مهمترین یافته‌های آن، یک سازه معماری متعلق به دورۀ چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) بود، که شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است.
به گزارش ایسنا، حسین سرحدی، عضو هیأت علمی دانشگاه زابل، که سرپرستی دومین فصل کاوش آموزشی دانشگاه زابل در تپۀ پیرزال سیستان را به عهده داشت، گاه‌نگاری محوطه پیرزال را بر اساس یافته‌های سطحی، به دورۀ IV شهر سوخته نسبت داده است، درباره جزئیات کشف بقایای معماری متعلق به دورۀ چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) توضیح داد: این معماری شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است. این خانه متشکل از تعدادی اتاق در حاشیۀ جنوبی یک حیاط مرکزی است.
او اضافه کرد: کاوش‌های اخیر بیانگر وجود یک کوچه است که احتمالاً این ساختمان را به ساختمان‌ها یا خانه‌های دیگر مرتبط می‌کرده است. بقایای این کوچۀ در ضلع شمالی کارگاه ۳ نشاندهندۀ توسعۀ ساخت و ساز در دورۀ آخر عصر مفرغ سیستان است.
در این فصل، که کارگاه شماره ۳ به ابعاد ۱۰ در ۱۰ متر کاوش شد، سفال‌هایی متعلق به حدود ۴۳۰۰ سال پیش، اشیاء گلی شامل پیکرک‌ها و اشیاء شمارشی نیز کشف شد.
باستان‌شناسان همچنین اشیائی را در ارتباط با مدیریت کالا و نظام داد و ستد محلی کشف کرده‌اند که استقرار در این مکان را با سایر محوطه‌های اطراف برقرار می‌کرد. این کالا‌های مبادلاتی به گمان باستان‌شناسان شامل ظروف سنگی، جانورانی همانند گاو، گوسفند و گندم و سایر ملزومات زندگی در آن دوران بوده است. به نظر آنها، مبادلۀ اشیاء سنگی همچون پیکَرَک‌ها و ظروف مرمرین در این تپه از رونق خوبی برخوردار بوده است.
سرحدی درباره اهمیت این تپه باستانی گفت: بنا به یافته‌های سطحی، به نظر می‌رسد «پیرزال» یکی از بزرگترین تپه‌های متعلق به فاز انتهایی عصر مفرغ سیستان است، که تاریخ و کیفیت آن هنوز از مسائل مورد بحث باستان‌شناسی جنوب شرق ایران به شمار می‌رود.
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت